Theun had een goeie tip om via een zgn. Groninger Akte de eventuele verhoging van de overdrachtsbelasting te omzeilen. Het houdt in dat ik voor 1 juli al juridisch eigenaar word en daarom ook meteen de dan geldende overdrachtsbelasting (2%) moet betalen. Daarna volgt dan nog de feitelijke levering op 31 augustus.
Op de dag dat ik moet tekenen heb ik eerst nog een afspraak bij de bank want er moet helaas nog wel even 7 ton op tafel komen. Het ziet er naar uit dat de bank mij ongeveer 5 ton gaat lenen en de BV de rest. De offerte wordt uitgewerkt en binnenkort opgestuurd.
Om 12 uur staat meneer Frank (ik mag al Rob zeggen) al te wachten in de deuropening. Kathalijne komt iets later. Ze leest de hele akte voor. Daar ben ik niet zo blij mee want ik werk vanuit huis voor Intervet en zit aardig te stressen. Maar goed, na een uurtje zijn we er door heen en kan ik ook tekenen. Nu heb ik nog tot en met dinsdag bedenktijd. Als ik daar geen gebruik van maak is het woensdag officieel en kan ik niet meer terug.
Als ik dan ook de hypotheek straks rond heb keert hopelijk de rust weer een beetje terug want het is wel wat hectisch allemaal. Kan ik ook weer eens 8 uur slapen hopelijk.
vrijdag 27 april 2012
dinsdag 24 april 2012
20 april 2012 - Bod aanvaard!
Holy crap. Eerste bod meteen aanvaard. Hoera! En..help!
Nooit zal ons leven meer hetzelfde zijn. Van de ene dag op de andere grootgrondbezitter, hereboer en niet te vergeten mega-schuldenaar. Daar gaat ons zorgeloze 2-onder-1-kap leventje.
Ulla schiet van de stress meteen in tranen als ik haar bel vanuit Boxmeer. Alles gaat nu natuurlijk opeens heel snel en Ulla is al niet zo'n grote fan van verandering. 's Avonds trekken we een heel goedkoop flesje sekt open en Ulla is al wat van de schrik bekomen. Zelf vind ik het ook heel spannend, maar vooral heel gaaf. Hier droom ik eigenlijk al van sinds we in Battum wonen.
Ik weet zeker dat we heel gelukkig worden op dat plekkie. Zeker als die tent straks is afbetaald....
Nooit zal ons leven meer hetzelfde zijn. Van de ene dag op de andere grootgrondbezitter, hereboer en niet te vergeten mega-schuldenaar. Daar gaat ons zorgeloze 2-onder-1-kap leventje.
Ulla schiet van de stress meteen in tranen als ik haar bel vanuit Boxmeer. Alles gaat nu natuurlijk opeens heel snel en Ulla is al niet zo'n grote fan van verandering. 's Avonds trekken we een heel goedkoop flesje sekt open en Ulla is al wat van de schrik bekomen. Zelf vind ik het ook heel spannend, maar vooral heel gaaf. Hier droom ik eigenlijk al van sinds we in Battum wonen.
Ik weet zeker dat we heel gelukkig worden op dat plekkie. Zeker als die tent straks is afbetaald....
18 april 2012 - Eerste bod
Na door Peter weer met twee voetjes op de grond te zijn gezet moeten we een besluit nemen. Gaan we bieden of wordt het toch te gortig. Eerder al met m'n preferred banker (Ingrid van Heijzen van de ABNAMRO) gebeld wat voor onze situatie überhaupt haalbaar is. Ze zei dat 7 ton in principe zelfs voor mij alleen haalbaar is. Dat is wel zo relaxed want dan hoeven we die complexe situatie van Ulla er niet bij te slepen.
Nu wordt het een beetje afwegen tussen hart en hoofd. Ons hart zegt: z.s.m. een bod doen voor we te laat zijn. Ons hoofd zegt: allejezus wat een geld. Kunnen we dat wel opbrengen en nog steeds leuke dingen blijven doen?
Na een nachtje piekeren besluit ik de makelaar gewoon eerlijk te zeggen wat onze situatie is, inclusief Peters bedenkingen. Ik vertel dat 7 ton onze max is (een beetje overdreven want samen met Ulla zou ik wel wat meer kunnen lenen) en dat ik dus de vraagprijs plus de noodzakelijke verbouwing te gek zou worden.
Of ik niet toch een bod wilde doen, ondanks dat ik dacht dat het (voorlopig) niet haalbaar was. Nou, een bod van 6 ton wilde ik nog wel doen. Ik besef dat het een vrij laag bod is aangezien het huis 3 weken geleden nog 725.000 kostte maar ze leek er niet erg van op te kijken. Ze zou meneer Frank laten weten dat we 6 ton geboden hadden en we hoorden snel de reactie.
Nu wordt het een beetje afwegen tussen hart en hoofd. Ons hart zegt: z.s.m. een bod doen voor we te laat zijn. Ons hoofd zegt: allejezus wat een geld. Kunnen we dat wel opbrengen en nog steeds leuke dingen blijven doen?
Na een nachtje piekeren besluit ik de makelaar gewoon eerlijk te zeggen wat onze situatie is, inclusief Peters bedenkingen. Ik vertel dat 7 ton onze max is (een beetje overdreven want samen met Ulla zou ik wel wat meer kunnen lenen) en dat ik dus de vraagprijs plus de noodzakelijke verbouwing te gek zou worden.
Of ik niet toch een bod wilde doen, ondanks dat ik dacht dat het (voorlopig) niet haalbaar was. Nou, een bod van 6 ton wilde ik nog wel doen. Ik besef dat het een vrij laag bod is aangezien het huis 3 weken geleden nog 725.000 kostte maar ze leek er niet erg van op te kijken. Ze zou meneer Frank laten weten dat we 6 ton geboden hadden en we hoorden snel de reactie.
maandag 23 april 2012
17 april 2012 - Bezichtiging met Peter Hillebrand
Na onze vakantie in Toscane gaan we nog een keer kijken. Dit keer samen met Peter Hillebrand, onze vaste aannemer, die een kritische blik gaat werpen op de bouwkundige staat. Er is geen bouwkundig rapport (of hoe zoiets heet) maar ik vertrouw blindelings op Peter's ervaring. Bovendien ziet hij niet alleen wat er eventueel mankeert maar ook wat we er aan kunnen doen. Kathalijne de Wilde (makelaar van de verkoper meneer Frank) is er ook bij evenals de heer Frank himself. Laatstgenoemde gelooft het verder wel en gaat rustig door met z'n kruiswoordpuzzel.
Peter heeft een aantal zaken geconstateerd die volgens hem aangepakt moeten worden:
- de enkele dakbeschotting (..) is niet meer van deze tijd. Het hele dak van de oude boerderij zal dus moeten worden geïsoleerd.
- de keuken moet worden gemoderniseerd en de vloer waarschijnlijk geïsoleerd.
- alleen in de keuken is er dubbele beglazing dus daar kunnen we ook onze borst natmaken
Daar komt bij dat wij zelf graag op de eerste verdieping willen slapen maar dat er dan een badkamer (of tenminste een WC) moet worden geplaatst.
Ook wil ik graag de hilde aan de keukenzijde laten verwijderen zodat de woonkamer een wat opener karakter krijgt en ik niet meer twee keer per week m'n harses stoot.
Al met al vindt Peter 675.000 wel wat veel voor een boerderij waar nog zo veel aan moet gebeuren. Voor dat geld, zegt ie, zou je er eigenlijk meteen in moeten kunnen. Dat kan nu natuurlijk ook wel maar dan zul je later nog een keer aan de bak moeten. Bovendien betaalt meneer Frank momenteel 500 euro aan gas en licht dus daar is ook nog wel wat te winnen.
Peter heeft een aantal zaken geconstateerd die volgens hem aangepakt moeten worden:
- de enkele dakbeschotting (..) is niet meer van deze tijd. Het hele dak van de oude boerderij zal dus moeten worden geïsoleerd.
- de keuken moet worden gemoderniseerd en de vloer waarschijnlijk geïsoleerd.
- alleen in de keuken is er dubbele beglazing dus daar kunnen we ook onze borst natmaken
Daar komt bij dat wij zelf graag op de eerste verdieping willen slapen maar dat er dan een badkamer (of tenminste een WC) moet worden geplaatst.
Ook wil ik graag de hilde aan de keukenzijde laten verwijderen zodat de woonkamer een wat opener karakter krijgt en ik niet meer twee keer per week m'n harses stoot.
Al met al vindt Peter 675.000 wel wat veel voor een boerderij waar nog zo veel aan moet gebeuren. Voor dat geld, zegt ie, zou je er eigenlijk meteen in moeten kunnen. Dat kan nu natuurlijk ook wel maar dan zul je later nog een keer aan de bak moeten. Bovendien betaalt meneer Frank momenteel 500 euro aan gas en licht dus daar is ook nog wel wat te winnen.
vrijdag 20 april 2012
31 maart 2012 - Open dag NVM Makelaars
Bezichtiging Possenweg 1.
Ik heb op de fiets al een paar keer gekeken en ben vooral gecharmeerd van de lokatie. Een kruispunt (vijfsprong zelfs) van zandwegen. Altijd al van gedroomd om aan een onverharde weg te wonen.
Ulla is zowaar ook enthousiast.
In de kelder vinden we een uitgedroogde salamander.
In de appelboom wonen 2 steenuilen.
Na de bezichtiging van de paddepoel ben ik eigenlijk al verkocht.
Ulla wil al meteen een bod uitbrengen maar dat komt volgens mij gedeeltelijk doordat ze meneer Frank zo schattig vindt. Het is inderdaad een hele aardige man die, net als wij, geniet van de natuur. Hij vindt het merkbaar leuk om ons door de tuin te leiden.
We besluiten niet te hard van stapel te lopen en nog een keer te gaan kijken met Peter Hillebrand.
Ik heb op de fiets al een paar keer gekeken en ben vooral gecharmeerd van de lokatie. Een kruispunt (vijfsprong zelfs) van zandwegen. Altijd al van gedroomd om aan een onverharde weg te wonen.
Ulla is zowaar ook enthousiast.
In de kelder vinden we een uitgedroogde salamander.
In de appelboom wonen 2 steenuilen.
Na de bezichtiging van de paddepoel ben ik eigenlijk al verkocht.
Ulla wil al meteen een bod uitbrengen maar dat komt volgens mij gedeeltelijk doordat ze meneer Frank zo schattig vindt. Het is inderdaad een hele aardige man die, net als wij, geniet van de natuur. Hij vindt het merkbaar leuk om ons door de tuin te leiden.
We besluiten niet te hard van stapel te lopen en nog een keer te gaan kijken met Peter Hillebrand.
Abonneren op:
Posts (Atom)