Alsof de chaos nog niet groot genoeg was hebben we besloten ook nog "snel" even een vijver aan te laten leggen voor de woonkamer. Kwam natuurlijk eigenlijk niet zo lekker uit omdat het rondom de nieuwe schuur al een grote puinhoop is maar ik zag het ook niet zitten dat we over een jaar of zo weer met zwaar materieel de tuin in moeten. Als dit allemaal achter de rug is laat ik de oprit nog een keer helemaal vernieuwen en daarna komt er geen voertuig meer in behalve een Peugeootje of een zitmaaier.
Dus Martin van der Heijden maar eens gebeld en hij had wel even een paar dagen om de vijver aan te leggen. De grond die vrijkomt is gedeeltelijk bij Gerrit op het land geflikkerd (inclusief zevenblad...) en het gele zand is langs de oprit gestort omdat we dat later nog nodig hebben rond de nieuwe schuur. Een randje van bankirai, een enorme lap rubber, een volle dag pompen vanuit de poel en klaar is Kees.
Het eindresultaat mag er zijn: een flinke bak water. Ulla heeft er zelfs al in gezwommen.
Naschrift 24 februari:
Die vijver blijkt helaas lek als een gieter. Een gieter met een flink lek dan...
Er moet ergens een gat in het folie zitten want je ziet het waterpeil bijna dalen, zo snel gaat het. Verdamping kan het niet zijn want het regent dat het een aard heeft de laatste tijd.
Martin wil nu wachten tot de daling is gestopt en dan proberen het gat te vinden zodat hij het kan plakken. Ik ben benieuwd.
Naschrift 30 maart:
Plakken van het gat hielp dus ook niet. Blijkbaar meerdere gaten. toen was ik er dus wel klaar mee en heb gezegd dat ik er een doek onder wil. Zo gezegd, zo gediggidaan. Vijver weer leeggepompt, vijvervilt er in, nieuwe laag EPDM folie er in en weer vol laten lopen.
En hallelujah! dee vijver lijkt nu okee.
